Οἱ σχέσεις μας μὲ τοὺς ἄλλους.

Οἱ ἄνθρωποι γύρω μας λειτουργοῦν σὰν μέσον ἐκπαιδεύσεῶς μας.

Θέλουμε δὲν θέλουμε ἐκπαιδευόμαστε καθημερινῶς ἀλλὰ καὶ ἐκπαιδεύουμε.

Ὅταν τὸ συνειδητοποιοῦμε αὐτό, τότε οἱ σχέσεις δὲν μᾶς βαραίνουν.

Ὅταν ὅμως δὲν τὸ ἀντιλαμβανόμαστε, τότε οἱ σχέσεις, στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων, μᾶς πονοῦν, μᾶς βαραίνουν, μᾶς ὁδηγοῦν στὴν ἀσφυξία. 

Ἡ πραγματικότης εἶναι τελείως διαφορετική.

Οἱ σχέσεις μας εἶναι οἱ καθρέπτες καὶ αὐτοῦ ποὺ εἴμαστε ἀλλὰ κι αὐτοῦ ποὺ θὰ θέλαμε νὰ εἴμαστε. 

Εἶναι βαθμίδες ποὺ μᾶς περιμένουν νὰ τὶς ἀνεβοῦμε…

Καὶ μόνον ἐὰν τὶς βλέπουμε ἔτσι ἡ ζωή μας θὰ εἶναι πάντα μία πορεία γεμάτη χαμόγελα καὶ εὐτυχία.

Πραγματικὴ εὐτυχία…

Διότι ἡ μεγαλυτέρα εὐτυχία ἔρχεται μέσα ἀπὸ τὴν συνειδητὴ μάθησιν.

πηγή