Εἶναι ὄμορφο νὰ ὀνειρεύεσαι ἕναν νέο κόσμο…

Κάθε στιγμή… Κάθε λεπτό…

Σὲ ἐξασκεῖ αὐτό… Σὲ  κάνει νὰ μπορῇς τελικῶς νὰ ζήσῃς μέσα σὲ αὐτόν,  πολὺ  πρὶν  καταφέρῃς νὰ τὸν κάνῃς  πραγματικότητα.

Φαντάζεσαι τὶς λεπτομέρειές του, τὶς «γωνίες» του, τὶς «στρογγυλάδες» του, τὶς ἀμυχές του… Μαθαίνεις «νὰ ζῇς» ἐκεῖ καὶ νὰ ἀντιμετωπίζῃς τὰ προβλήματά του, πρὶν φθάσουν στὴν πραγματικότητα καὶ ἀναγκαστῇς νὰ τὰ ἀντιμετωπίσῃς ἄμεσα….

Σὲ προετοιμάζει αὐτό… Σοῦ δείχνει τὸν δρόμο… Σὲ ἐκπαιδεύει γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ πορευθῇς, μὲ ποιὸ ἦθος, μὲ ποιὰν ἀσπίδα, μὲ ποιὰ ὅπλα… Σὲ δομεῖ… Σὲ ζυμώνει…

Σὲ βοηθᾷ στὸ νὰ γνωρίζῃς πὼς αὐτὸ ἤ ἐκεῖνο ἤ τὸ ἄλλο ἀπαγορεύονται.

Σοῦ φωτίζει τὶς σκοτεινὲς διαδρομές…  Σοῦ μαλακώνει τοὺς πόνους…

Σοῦ  ἀποδεικνύει πὼς ἀκόμη κι ἐὰν δὲν προλάβῃς νὰ φθάσῃς στὸ πέρας τῆς διαδρομῆς, ἔχεις ἤδη προλάβῃ νὰ πράξῃς τὰ ἀναγκαῖα καὶ τὰ ἀπαραίτητα, πρὸ κειμένου νὰ φθάσῃ ταχύτερα ἐκείνη ἡ στιγμὴ ποὺ ὁ κόσμος, ὁ καλλίτερος, θὰ εἶναι ἁπτὴ πραγματικότης γιὰ ὅλους.

Υ.Γ. Καὶ δὲν εἶναι μόνον γιὰ τὴν νύκτα τὰ ὄνειρα καὶ οἱ «μεταφορές»… Εἶναι γιὰ κάθε ὥρα… Ἐὰν μείνουν μόνον στὰ σκοτάδια δὲν θὰ βροῦν εὔκολα τὸν δρόμο τους γιὰ τὸ φῶς…

πηγή